GÜLLER BÜLBÜLLER
Gülüzarýn açsa, gülleri bana.
Sonbahar bitti de, güller var hala.
Açanlar can katar, sevdalý cana.
Gülleri koparan, eller var hala.
Son güller solarlar, soðuk yellerden.
Bülbül üzgün gitti, güle ötmeden.
Þair bahar özler, kýþda bitmeden.
Nice yýllar geçer, insan ölmeden.
Þair gülü sever, bülbülü dinler.
En güzel dizede, var olur güller.
Yine þiirlerde, öter bülbüller.
Bülbüle aþýktýr, har olur güller.
Sinemi yakýyor, bu zor þiirler.
Gül solmasýn diyor, þair gönüller.
Kýþ biter yaz gelir, gelir bülbüller.
Kavuþur bülbüle, baharla güller.
Türkmendaðlý þiir, gülsüz olur mu.
Leyla Mecnun’unu, çölde buldu mu.
Bülbülde ötmüyor, güller soldu mu.
Þairin kalemi, yazmaz öldümü.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.