Yokluðunda biliriz,
Her þeyin kýymetini..
Varken asla,
Semtinden geçmeyiz..
Gitti mi aratýr kendini..
Abbas yolcu,
Çok severiz…
Vefa bilmezlik,
Çaðýn suçu…
Kiþi , yokluðuna hasta,
Kulluk görevi hiçe sayar,
Cenazede ön safta,
Can dost olur göz boyar,
Koþan gelir ,
bit pazarýna nur yaðacak,
kimi aðýt yakar,
daðýtýr salkým saçak…
insan nelere katlanýr,
Badem gözlü olur,
Bir sürü alçak…
Ýnsan bu, korkulur,
Bazýlarý…
Diri diri kabre sokacak…
Ateþ bu,
Düþtüðü yeri yakacak,
Gerekti mi, bir kýrýk býçak
Aranýr köþe bucak….
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.