TÜTÜN TADI BİR YAŞAMA TERK EDECEĞİNİ BİLEMEZDİK
El deðmemiþ bir kavlin çýplak þafaðýnda, bizi býrakýp gitmeden önce,
Bitmeyen umutlarýmýz vardý, yüzüne bakýlmayan sahipsiz yoksulluklar gibi.
Ayakta alkýþlanan ýtýr kokulu sevdalar taþýrdýk, umutlarýmýzý süsleyen,
Dile getiremediðimiz hislerimizin yanýnda, utanan yanlarýmýz vardý, bir tarafý karanlýk,
Ad konulmayan çocuklar vurulurdu, dipsiz kuyularda... bilemezdik..
Avuntular saklardýk kanadý kýrýk korkularýmýz için, kadim aþklara soyunurduk,
Salça sürülen ekmeklerimizle boþalýrdýk seksek oynanan, naylon sokaklara.
Her akþam, kaþýk sallardýk dört bir koldan çorbaya, telaþýmýzda cenkler doðardý. Ali olurduk.
Çocuksu yanlarýmýz ererdi tahta kýlýçlarda, sobe diyemediðimiz hayat hep galip gelirdi,
Düþerdi tarihe þerh, saltanatlar daðýlýrdý günübirlik.yeþil için daraðacý kurulurdu...bilemezdik.
Solarken yakamýzda çocuk aðlamalarý, çelenklerle karþýlanan terleyen býyýklarýmýz belirirdi köþe baþlarýnda,
Vururdu sahile ay delikanlý hayallerimizin resmini, camlatýrdýk.el yazmasý aþklarýmýz büyürdü.
Dilimizden düþmeyen þarkýlarýmýz vardý,gece indiðinde güftesinde konakladýðýmýz,
Tütün tabakalarýna kitlerdik sevdamýza yaktýðýmýz türküleri, efkara inat.
Bulurdu tavýný özlemler iki telli akortsuz sazlarda.kýna yakardý yavuklumuz..bilemezdik..
Çatardýk kaþlarýmýzý kahpe gülüþlere, kývamýný bulmayan öfkeler kuþanýrdýk,
Seslerimizin sabýkalý resmi asýlýrdý karakol duvarlarýna,fiþlenirdik.
Geçmiþine aðladýðýmýz beyhude yanlarýmýz vardý, boþvermiþliðe terkettiðimiz hayata inat,
Bahar kokulu yanlarýnýzla geçerdiniz göz mesafemizden, kalp atýþlarýmýz hýzlanýrdý,
Pencere aralýðýnda bizi süzen gözlerin, yaprak kokan sancýlar taþýdýðýný.. bilemezdik.
Tanýdýk yüzler birer birer göçerdi kara bayramlarla, yüreðimizin saklý kalan yanlarýna,
Aðýtlarda geçerdi isminiz tüm sokaklarýmýz vurulurdu.siyahýn en sýð koynunda.
Feryatlar söndürecek ýrmak yüklü göz yaþlarýmýz vardý, acýya boyanýrken bakýþlar,
Dururdu hep cebimizin zulasýnda sakladýðýmýz aþk.zencefil bulanýrdý toprak,
Annem haberlerde dayým gibi kazada ölenlere aðlardý..bilemezdik.
Deniz mavisi hasretler yüklenirdik ikindi vakitleri,vurgun yemiþ nevruz kýrýklýðýnda,
Karanfil damýtan yanýlgýlarýmýzýn yanýnda, inadýna yorgunluk giyer susardýk.
Furkan hükümlerine saygýlý yazgýlarýmýz vardý yalýn, Yusuf olmaya namzet,
Siz çýra daldasýn da gelirdiniz düþlerimize, biz ise ay karanlýðýnda el sallardýk ayrýlýðýn hüznüne,
Yaðmur diliyle konuþan yürekteki çýðlýklar kayýtsýz kalýrdý..bilemezdik.
Gençliðin son demleri geçerdi hayatýn bulvarlarýnda, toprak kokardý saçlarýmýz,
Buðulu gözlerinizin rüzgarýna bir kaneviçe gibi iþlenirdi hasret, çatlardý ellerimiz.
Karanlýðýnda ihtilallerimizi saklayan firari gecelerimiz vardý, bizi sana mecbur eden,
Asardýk yaðlý urganlarla sizden gelen sancýlarý, gurbetin soðuk duvarlarýna.
Tarumar bir künye, sýtmalý bir utanç, ve acýdan baþka sermaye býrakacaðýný.. bilemezdik.
A VAHAP DAÐKILIÇ
Bu þiir Þairin GÜN GÖRMEMÝÞ DÜÞLER adlý þiir kitabýndan alýnmýþtýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.