Yüzler, mahzun mu, mahzun, Bakýþlarý çok yorgun, Odaklanmýþ bir yere, Takýlýp kalýyorlar, Umutlarý kaybolmuþ, Susup konuþmuyorlar. Her oda çift kiþilik, Duvarlarda resim var Gelen ziyaretçilere Bak bu oðlum, bu kýzým Bu torunum diyorlar, Peki, bunlar nerdeler? Diye sorulduðunda, Baþlarý öne eðik. Hiç cevap vermiyorlar. Tesisler çok konforlu, Belli ki yedi yýldýz, Zavallýlýk diz boyu, Hepsi yalnýz mý, yalnýz, Yüzleri kýrýþ, kýrýþ, Elleri damar, damar, Dudaklar ince titrek, Sürekli aðlýyorlar. Yaþarken hep verdiler, Büyütüp yetiþtirdiler, Kahrolasý bu güne Ýstemeden geldiler. Bir çeþit hapis gibi, Yaþamlarý çerçeve, Gözleri hep kapýda, Birimi, geldi diye Mazide muktedirken, Sözümüz dinlenirdi. Sevilip sayýlýrken, Hayat keyif verirdi. Öfke seli içinde, Bu yerden ayrýlmýþtým. Yarýnýmdan korkarak, Geçmiþime dalmýþtým. Hoþ geldin dede diyen, Biricik torunuma, Caný çok acýsa’ da, Sýkýca sarýlmýþtým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
tacettin yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.