ÜZGÜNÜM ÖZLEDİM

Bir gülün ince belli dalýndayým,
Buram buram sevda, aþk kokmaktayým,
Ýçine çekmeyeli çok oldu beni,
Sensiz, yapraklarýmla sararmaktayým.

Izdýrabý büyük yollardayým,
Gidemiyorum gülüm, korkmaktayým,
Aniden kýrýlmýþ bir dalým,
Özler gibi gerilere bakmaktayým.

Bir bir geliyor aklýma her þey,
Anýmsamak güzel ve garip þey,
Sana uzanamýyorum, ne acý bir þey,
Aþkýndan baþka istememiþtim hiçbir þey.

Dediler üstadlar, özler misin hala,
Sevgi tomurcuklarýn, yüreðinde mi daha,
Yaralarýn kanar mý, duygularýn ne halda,
Daðlanýr mý yüreðin, sýðmaz mý hiçbir yana.

Bir kere sevdi mi hep beklerim,
Ýstemeden Süzülür bu yaþ-ý gözlerim,
Unutmak ne mümkün, unutur unutmayý yüreðim,
Aþkýmýn ömrüme sýðmayacaðýndan ürperirim.

Þimdi gelmeyeceðini bile bile,
Kapýdayým her gün nöbette,
Korkarým hercai olacak, acýrým geçmiþe,
Boynu bükük beklediðim nöbetim, bitmek üzere.

Yâri yar yapan yârinin tutkusuymuþ,
Nice ümitlerle yüreði aþkýyla doluymuþ,
Sonunda yazýk ki baðlar bozulurmuþ,
Üzgünüm özledim, gönlüm hala seviyormuþ.

Ayþenur Kaya
03.02.2009

Sosyal Medyada Paylaşın: