Alen
Süzülsün Ruhum Dudaklarından...
Alen

Süzülsün Ruhum Dudaklarından...




süzülmeli ruhum, dudaklarından
damarımda ki kan senle akmalı
tutmalı dalından budaklarından
aydınlık yarına senle bakmalı


dipsiz kuyularda Yusufça kalsam
ibret oluversen Yunusça alsam
hayra yoracaksan rüyana dalsam
acıya kibriti senle çakmalı



bir türkü tutturup yolumu seçtim
en zorlu yollardan adınla geçtim
geçtikçe alemden aleme göçtüm
halimin adını senle takmalı


sensiz dualara kalkmaz kollarım
sanma kızgınlıkla sitem yollarım
sana varmıyorsa bitmez yollarım
geceye yıldızı senle yakmalı


varlığın olmazsa yokluğun yensin
ardımdan divane denirse densin
herkes anlamalı ahretim sensin
ölüm korkusunu senle yıkmalı


ey gül yüzlü kadın bayramın olsun
sensiz baharların gülleri solsun
gittiğin her yere melekler dolsun
yedi kat cennete senle çıkmalı...




Gökay Birkan SUCAKLI



*d_i_l_e_k’e teşekkürler...
*Fotoğraf için "Siyah" a teşekkürler...
*www.fotokritik.com/990350
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.