KİMSESİZ

Þu sonsuzluk diyarýnda
Kimsesizim hep kimsesiz.
Hem bu gün de hem yarýn da
Kimsesizim hep kimsesiz.

Daldan düþen yaprak gibi
Çekinirim korkak gibi
Gurbet elde toprak gibi
Kimsesizim hep kimsesiz.

Yürürüm hayat yolunda
Gözüm yok dünya malýnda
Garibim kendi halinde
Kimsesizim hep kimsesiz.

Daðda biten çiçek gibi
Etrafýnda böcek gibi
Arýsýz boþ petek gibi
Kimsesizim hep kimsesiz.

Salih çile çeker iken
Bu dünyadan göçer iken
Hak þarabýn içer iken
Kimsesizim hep kimsesiz.


S.Sebahattin KARADAÐ

Sosyal Medyada Paylaşın:

SEBAHATTİN Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

DOSTLUK (Üstadım Mahir BAŞPINAR’a) ***GE-Lİ-YO-RUM*** SİZLER(ÖĞRENCİLERİM) DENİZ MEÇHUL BİRİ KİMSESİZ OĞUL BAĞDAT GİBİ DİYAR MERHABA MI VEDA MI AHVAL