Hep böyle oluyorum ben Ne zaman yeni bir aþka yelken açsam yazmaya baþlýyorum Ne zaman üzülsem yine yazýyorum Uzakdur ey sevgili benden Kalbimde yer yok sana Gözlerim sevgiyle bakmaz donuktur Ellerim buz gibi ellerini ýsýtmaz Ölüm soðukluðu sardý ölmeden bedenimi Benden sana yar olmaz Durma bu limanda Burda hep acý , burda hep hüzün var Sen uzaklara kýr dümeni Sonsuz maviliklere Eþ ruhunu bul ve býrakma Benide sadece arada bir hatýrla Ýyi bir dinleyiciydi de þiiri severdi de Mavi vazgeçilmeziydi de Kayýsý aðacýný severdi de Ama hepsi bukadar Senin tarafýndan iyi bir dost olarak anýlmak istiyorum Birde ne zaman denizle konuþursan Benim için GÜLÜMSE
22/03/2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
sürgünmavi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.