BEN BU KIŞ ÖLÜRÜM!...

………Türkiye’min Yetim, kimsesiz, sokak çocuklarýna,,,,,,,,,,

Burasý çok soðuk, karlar yaðýyor.
Orasý nasýldýr? anlat be anne,
Ellerim donuyor, içim yanýyor,
Kahroldum gidince, bittim be anne.

Isýtmýyor yorgan, kardan olunca,
Ýlk gün terk eyledi, dostum karýnca.
Sevinirim yavan ekmek bulunca,
Bu gün aç karnýna, yattým be anne,

Rüzgâr sert estikçe, elem veriyor,
Paltom çok eskidi, tene deðiyor,
Durumumu Yüce Allah görüyor,
Gene de bin þükür, ettim be anne.

Eski bir konaða girdim dün gece,
Kuytu bir yer bulup, yattým gizlice,
Ev sahibi dövdü beni görünce,
Kimse kurtarmadý, korktum be anne.

Zemheri gelince, artýyor derdim,
Bahar gelse idi, bayram ederdim,
Mezarýna renk, renk, güller dikerdim,
Sabýr et az kaldý, yettim be anne.

Kýþýn yaðmurlarý, sulu oluyor,
Her türlü aksilik beni buluyor,
Hastayým kaç gündür, benzim soluyor,
Dünya çok acýmaz, býktým be anne.

Hasretlik kavurdu, yanýyor içim,
Yazýk ki dünyada, sensiz bir hiçim,
Sana geliyorum, kalmadý seçim;
Ben bu kýþ ölürüm; bittim be anne!..

..............................OCAK2009
……………………….......………Ali KILIÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: