dizüstü çökmüþ kýzgýn raylarýn üstüne kaçýrdýðý fýrsatlara yas tutuyor her tren sesiyle umuda sarýlsa bile tuzlu sulardan arýnmayan gözler pas tutuyor
ömrü mantýk ötesi, hatalar mezarlýðý çýkarmýyor boynundan emektar nazarlýðý doðdugu günden beri dünyada tek varlýðý yüzü mýsýr ipeði, ardý güve yeniði o kocaman yüreði boþ tutuyor
deprem haberleriyle çýnlýyor rasathane hep kendisiyle dolu içindeki hastane hayatý çift kapýsý kilitli mahpushane gökteki uçurtmayý, kaldý ki vurdurmayý eylül rüzgarlarýyla hoþ tutuyor
Þahika güray
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şahika Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.