NEHİRCE DÜŞLER

MUAMMER YILMAZ’A...
Mutluluðum ve mutluluðun
Ýliþikteki resimde saklý
Ne olur gölgeleme
Ayýrma gözlerini gözlerimden
Ne olur gizleme
Gözlerin seni ele veriyor
Ve sözlerin
Savaþ kesen o sözlerin
Ele veriyor seni

Hatýrlarmýsýn bilmem
Geçmiþ zaman aralýklarýnýn birinde
Zaman akýp giderken kendi halinde
Üç odalý evimizde
Salih, Osman, Kaya ve Ýbrahim aðabeylerle sen bir yanda
Ve biz pak çocuklar büyük ideal düþleyenler bir yanda
Tartýþadururduk kendimizden büyük meseleleri
Mesela; ülkemizi geleceðimizi
Hesap sorardýk yargýlardýk topa tutardýk
Geceleyin putlarý yýkar
Sabah enkazýnda biz kalýrdýk…

Eksik olan bir þey vardý ta o günlerden içimde;
Haddimizi bilmeliyiz diye…

Zaman akýp gidiyordu kendi halinde
Biz gene üç odalý evimizde
Talim ederdik bildik þeylere
Beton
Demir
Ve bir de slogan
Asýk yüzlerle sýnýrlý bir dünya
Gömerdi bizi içine.
Yaþamak
Bir nehir gibi
O günden bu güne
Aktý içime…

Deðiþmedi aslýnda bir çok þey
Zaman akýp gitsede
Biz gene üç odalý evimiz de
Kardeþlerimizle
Habersizce olup bitenlerden devam etsek te yaþamaya
Dünya gene dönüyor
Uludað’a kar yaðýyor gene
Yollarýmýz çamur gene yüreðimize sýçrasa da
Ve biz pak çocuklar
Her ne kadar tehlikeli iþlerle uðraþsak ta
Hayatla içeyiz þimdi.
Tanýðýyýz þimdi hayatýn
Biz büyüdük þimdi
Küçüldü dünya…
Bu þiir böyle bitmemeliydi
Beton ve demir ve bir de slogan arasýna sýkýþtýrýlmýþ bizler
Solumalýydýk hayatý daha bir baþka
Severek baþlamalýydýk her þeye
Vira bismillah…

Zaman akýp gitsede
Biz gene üç odalý evimizde
Bir nakkaþ titizliðiyle
Babamdan miras olan
Sevgi ekmeliyiz çorak iklimlere


Sosyal Medyada Paylaşın: