UÇURUM
Öyle bir taþ attýn ki gönül kuyuma.
Beynimdeki berrak sular bulandý.
Zannettim ki mutluluk düþtü payýma.
Meðer payýma düþen acý olandý.
Kýrk akýllý çýkaramaz attýðýn taþý.
Kýrk teselli dindiremez bir damla yaþý.
Kýrk ikindi söndüremez yanan ateþi.
Bu döngünün dünyada bulunmaz eþi.
Üzerimde yokluðunun gölgesi.
Gönülleri aðlatmanýn derdinde.
Gözlerimde varlýðýnýn belgesi.
Gizlenmiþ bir damlanýn ardýnda.
Elden neler gitti elden ne geldi…
Kimi sevdiðini, kimisi ah aldý.
Kimlerin hatýrasý kimlerde kaldý?
Gönüller, gözü açýk uykuya daldý.
Bu akþam da caným canýný çekti.
Çeviremedim fýrtýnanýn yönünü.
Çektikçe içine içimi yaktý.
Bile bile uçurumun sonunu.
Uçurumun sonunda bir adým
Seninle olmaktý bir tek muradým
Tadýnca yokluðundan bir yudum
Ne gülüþüm kaldý ne aðýz tadým
Tamer TAÞ/2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.