KENDİMİ GERİ İSTİYORUM
(Ateþin kýzgýnlýðý deðil mi, sularý çýkaran gökyüzüne
Öyleyse niye inmez yangýnlarýmýn üzerine)
Bir randevu mu ölüm
Ne kadar uzakta benden
Bilmem ipin ucu nerde
Bilmem yolum nereye
Zaman çýngýraklý bir yýlan
Zehirli bir bal yaþam
“Aþk ciddi bir akýl hastalýðýdýr” demiþ Platon
Hangi yola baþ koysam
Ey yaz yaylalarýnýn yaban çiçekleri
Musa Ýsa Muhammed aþkýna
Nedir yaþamla ölüm arasýndaki ince çizgi
Nerde baþlar nefret nerde biter sevgi
Gülmek gözyaþýyla mý karýþýr son sýnýrýnda
Ya..! saflýðýn aptallýða dönüþtüðü nokta
Ey sularda yaþayan balýklar
Ey kýyýlarýn gölgeli aðaçlarý
En çabuk mu öldürür en zehirli
En çabuk mu yorulur en hýzlý
En hýzlý mý tükenir en yaman sevda
Bir kuru yapraðýn düþüþü
nasýl anlatýr ayrýlýðý
Ey tanrýlarýn katýndan ateþi çalan Promethus
Köleliðe baþ kaldýran Spartaküs
Mitolojinin göz kamaþtýran
tanrýlarý tanrýçalarý
Denizleri kurutmak yosunlarý yakmak
Daðlarý hallaç pamuðuna çevirmek
Ölüp ölüp dirilmek geliyor içimden
Bitmiyor insanýn insanla kavgasý
Gökyüzü ey gökyüzü
Taþlar toprak mý olur tekamüle erince
Ses sessizlikte mi bulur varlýðýný
Mevcut olmak için boþluk mu gerekir önce
Ne saklar yazgým ertesi güne
Nerde fildiþi kule altýn evler elmas tarlalarý
Yine beynimde keskin soru fýrtýnalarý
Çak þimþeklerini düþür yýldýrýmlarýný
Durma! gürültülerini geçir üzerimden
Nedir iyi ve kötü, deðiþken mi
Farenin cehennemi kedinin cenneti mi
Cehennem dedim de aklýma geldi
Ýnsan neden ateþe dönüþür içine atýldýðýnda
Yavaþ yavaþ ölüyorum buzdan bir yalan ortasýnda
Bir buz daðýyým Titaniðini bekleyen
Hüngür hüngür aðlamak geliyor içimden
Gerçek nerdeysen çýk ortaya
Gerçek erkeksen çýk ortaya
Gökyüzü ey gökyüzü
Neden mehtaba kurþun yaðar bir düðünde
Neden ölmez kahrýndan kurþun can aldýðýnda
Koparýnca çiçekler aðlar mý
Sadece yanlýþlar mý sorulur mahþerde
Adem niye kovuldu,
Elmanýn ne iþi vardý cennette
Güneþ gönlünce mi doðar her sabah
Nedir Hayy ve Kayyum sýrrý
Ýsa nasýl yürüdü suda
Ne çok yok kaldý dudaklarýmda
Mor bir ruj lekesi gibi
Ey üstümdeki, ey içimdeki
Acý mýdýr ýþýk, karanlýkta kalmak isteyen için
Taþýr mý onca günahlýyý kýldan ince kýlýçtan keskin
Mahþerin kanatlýsý geliyor, maksadý baþýmý almak
Gecenin gözlerinden sýyrýlýyor yine bir þafak
Þehvetin koynunda kendimi yiyip bitirmek istiyorum
Kuduz ihtiraslarým ýsýrýyor beni
Azgýn köpeklerim var
kaçýn kurtarýn canýnýzý
Sonsuzluða susadý gönlüm
Gökyüzü ey gökyüzü
Bilinmezler yumaðýnda çile
Aþk ateþinin körüðünde deli
Çýrpýnan aðlarda balýk gibiyim
Alevler ortasýnda kaldým yýkýldý köprülerim
Kayboldu bilincime týrmanacaðým merdiven
Dile gelmek isteyen dizeler adýna koru
Esirge beni
Ahyed, Ahmed, Mustafa aþkýna
Neden sunarlar þükranlarýný
Mumlar yakarak sunaklarda
Kutsanmýþ ekmek ve þarap kadehleriyle
Kendilerinden saklanan bir Tanrý’ya
“Tanrý öldü” dememiþ miydi Nietzsche
Kim sürer meyvelere kokusunu kim
Kim yakar sönmeyen bir ateþi
Kim koyar zerre kadar hücreye onca þifreyi
Madem ki kuklayýz feleðin elinde
Madem ki sandýða girecek vakti bekliyoruz
Dünya neyi kovalar böyle deli divane
Ey yosun bürünmüþ çeltikli kayalar
Bu yalvarýþlar bu yakarýþlar
Bu güve kemiriði sorular
Önümü týkýyor gece gündüz
Bir kurtarabilsem fikrimi kuytulardan
Silsem üstündeki tozlarý örümceði alacakaranlýðý
Tüm kalýplarý kýrarak tüm duvarlarý yýkarak
Baðýr baðýr baðýrsam
Günah olmayan günahlarý boðazlayarak
Ey sýrlar sultaný
Bir avcý olsan sen, ne düþer payýma
Tazý mý olmalýyým, tavþan mý
Ne serinletir bu aðrýlý yürek atýþlarýmý
Tüm ölüleri kurtarmak mý mezarlarýndan
Hadi cennetini yaptý,
Ne diye yaratýr cehennemini insan.
Ölüm bilir mi hayatý, hayatýn ölümü bildiði kadar
Geri gelmez ki;
büyülü gizemlerin rahmine düþtüðüm an
Neyleyim
Neyleyim! ey çiçeðe durmuþ insan
Kendine doðru yürüdüðün bir yolculuktur yaþam
Dört mevsimi anlata dursun Vivaldi
Beþinci mevsim AÞK
Köþeye sýkýþmýþ bir itin cesareti olsa da korkularým
Ýki çift laf etmeden, tutabilsem elini.
Gökyüzü ey gökyüzü
Muhteþem kubben aþkýna
Ýlkbaharla sonbaharý
karýþtýrmýþ kuþlar gibiyim
Bir balyoz misali yaþýyorum þu dünyada
Kayboldum kendimi aramak için çýktýðým yolda
Bir bulsam, hani bir bulsam
Gözlerimden öpeceðim…
Hüseyin Çelikten
]
Sosyal Medyada Paylaşın:
hüseyin çelikten Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.