pekmez sürüp üzerine eskiden
kar yerdik
ayaðýmýzda çizmeler
gýcýr gýcýr
camlarý silerdi komþu kýzý
pencerenin öbür yüzüne
bakar gülümserdik
sütümüz balýmýz boldu eskiden
ekmeðimiz hastý
Mevlâ’dan daha ne isterdik
mis gibi kokardý güller
sevgiler akýldan çýkmazdý
o zamanlar sevince
gönülden severdik
C.Çalýk