Biter birgün bu aþk deseler inanmazdým
Giderken benim yüreðimde gitti onun ardýndan
Bir an olsun onun yokluðuna hiç dayanamazdým
Giderken benim yüreðimde gitti onun ardýndan...
Hayatýmýn anlamýydý, nasýl da sevmiþtim onu
Bitti bu aþk yalan oldu þimdi onun aþk sözleri
Çok sevmiþim unutamýyor bu yaralý yüreðim onu
Çýkmýyor hiç aklýmdan onun kömür karasý o gözleri...
Ýsyan ettim bu kadere, lanet okudum yalan aþklara
Olsun kaderimiz yazgýmýz böyleymiþ diyemedim
Çýlgýnca severken ayrýlýk düþürdü yüreðimi yangýnlara
Alýþamadým bu ayrýlýða, onsuz bir hayatý hiç sevemedim...
Mutlu baþlayan aþklar da birgün bitermiþ meðer
Nasýl unuturum yaþadýklarýmýzý, kolay deðil unutmak
Sevmiþtim inanmýþtým, vermiþtim ona sonsuz deðer
Ýmkansýz unutmak, imkansýz þimdi onsuz hayata tutunmak...
Dermansýz bir derde düþtüm gülmeyi unuttum
Yanýyor yüreðim kederinden, yok halimi bir bilen
Unuturum onu birgün diye hep garib gönlümü avuttum
Olmuyor onsuz, olmuyor akan bu gözyaþlarýmý bir silen...
Unutamadým, unutamýyorum ne yaptýysam da onu
Arýtýlýyor yüreðimde onun söylediði bütün yalanlar
Ne güzel baþlamýþtý, böyle olmamalýydý bu aþkýn sonu
Onsuz bir hayat haram, yalan bana bundan sonra yarýnlar...
20 / 12 / 2008 - Cumartesi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.