GEL ANNE
Yalnýzlýðýn hüküm sürdüðü saatlerde,
Büyür de büyür sana özlemim.
Gecenin en koyu yerinde,
Çöreklenir oturur yüreðime.
Bir gurbet türküsünde,
Devleþir acýlarým.
Yanarým hasretinin ateþinde.
Gel…
Gel de tut ellerimi anne.
Yüzüme tatlý tatlý gülümse.
“Kýzým,caným,yavrum” de
Dertlerime ortak ol.
Hayatýn çýkmaz sokaklarýnda,
Bir baþýma býrakma beni.
Yol gösterenim ol.
Gel anne!
Gel de sil göz yaþlarýmý.
Okþa kar yaðan saçlarýmý.
Yüzümdeki çizgilere dokun.
Sýcaklýðýný duymak istiyorum,
Sarýl bana anne…
Sýmsýký sarýl hem de.
Sinsin içime kokun
Yaþým büyüse de,
Aðarsa da saçlarým,
Kendim anne olsam da,
Yerin doldurulmuyor iþte…
Gel anne,
Gel de,
Çocukluðuma dönelim seninle.
Hani bezden bir bebek yapmýþtýn ya…
Çiçek bahçesi gibi kumaþlardan.
Yine istiyorum aynýsýndan.
Çok iyi koruyacaðým bu kez.
Bu kez kimseler dokunamayacak.
Kimseler kýramayacak
Komþumuzun kýzý bile…
Gel anne,
Beni her gece yarýsý
Kapýlarda bekletme
Karanlýk bastýrdýðýnda,
Çýðlýk olur,
Haykýrýr özlemlerim.
Her gece yarýsý,
Uyandýrýr beni,
Korku dolu düþlerim.
Seni ararým anne,
Ellerini,
Gözlerini…
Duymak isterim,
O tatlý sözlerini.
Gel ne olursun!
Gel anne!
Yollarda kalmasýn artýk gözlerim…
Yüreðime çöreklenmesin acýlar.
Bilir misin ki,
Senden uzaklardayken,
Hasretin yüreðimi nasýl da daðlar?...
Gel anne! Gel…
Sen gelmezsen,
Gözlerim bir ömür boyu aðlar…
ÜLKÜ DUYSAK
7 Nisan 2008
ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.