Okuma bilirdim,yazma bilmezdim,
Marif etti gülüm, bu sevda beni.
Kaba saba bir insandým gülmezdim,
Zarif etti gülüm bu sevda beni.
Anlamazdým neyim,niçin yaþardým,
Yatar kalkar,yer içerdim,koþardým,
Ben nasýl insandým ,nasýl beþerdim,
Tahrif etti gülüm,bu sevda beni.
Ýki gün uyurdum,bir gün uyanýk,
Hiç gün açmaz hava daim bulanýk,
Hayatým ekmeðe, aþa ulanýk,
Arif etti gülüm bu sevda beni.
Bir þeye karýþmaz,baþým sallardým,
Kimin kabul eder,kimin yollardým,
Hayatý böylece geçer bellerdim,
Herif etti gülüm,bu sevda beni.
Gece gündüz uykulara doymazdým,
Yanýma geleni alýp koymazdým,
Günü,haftalarý,ayý saymazdým
Tahrif etti gülüm,bu sevda beni.
Uyumaya dosttum,gezmeye düþman,
Bu sebepten oldum,iyice þiþman,
Yar sevmekle gönül olur mu piþman?
Tevkif etti gülüm,bu sevda beni.
Sevilmek ne güzel,sevmek ne ala,
Anladým,yaþamak çok güzel hala,
Gelsin gelecekse bu aþktan bela
Tevkif etti gülüm, bu sevda beni.
Oðuzum gönlün hoþ,sevdayla dolu,
Dikenli,yokuþtur sevdanýn yolu,
Sevenle,sevilen Allah’ýn kulu,
Arif etti gülüm bu sevda beni
Ormancýk-15.02.2006
OÐUZSOYLUM