çekin altýmdan aðustosu bir idamlýk gibi sallanayým yalnýzlýðýn boþluðunda içimde yaþayamadýðým þeylerin kahrolmuþluðu ve tüm çarelerimin benden çok uzaða savrulmuþluðu
sesimi hep baþkasýnýn sesinde buluyorum ben aðladýkça gülüyor karanlýk þehrim pýrýl pýrýl diþleri andýran sokak lambalarýyla baþkasýnýn hayatýymýþçasýna sorumsuzca yaþýyorum sanki bozduðum baþkasýnýn mutluluðu ve sanki her akþam baþkasýnýn gözleriyle aðlýyorum
azýmdan mýsra mýsra yayýlan yangýný kimse görmüyor hiç kimse ihbarýma yanaþmýyor en son çýktýðým yolculuk hangisiydi doðduðumdan sonrasýný inanýn hiç hatýrlamýyorum
sonum cehennemse doðrusu yadýrgamam ben zaten en büyük yangýný yaþýyorum kimse ihbarýma yanaþmýyor cehennem asýl yangýný sana ben getiriyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Yücel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.