ERİDİM

Gönlümü bülbüle sunabilmeye
Güllerde, yaprakta, dalda eridim
Gurbetten sýlaya dönebilmeye
Çöllerde, daðlarda, yolda eridim.

Nice uðraþtýmsa uçarým diye
Engeller tanýmam geçerim diye
Gönül kapýlarýn açarým diye
Ellerde sustum da dilde eridim.

Koyma teraziye tartýlmaz bahtým
Ruh virane olmaz, yýksan da tahtým
Sessiz ýrmak iken deryaya aktým
Sellerde coþtum da gölde eridim

Yalan kýsadýr, ya gerçekse uzun
Gerçekte neþe var, yalanda hüzün
Bir zerre üstüne bakýnca gözüm
Yellerde yok oldum kulda eridim

Bir kararda durmaz insan emeli
Kendi kurar, kendi yýkar temeli
Ahmet, olup, bu dünyaya geleli
Bellerde saz oldum, telde eridim.






Sosyal Medyada Paylaşın: