Saplanmýþ oturduðu koltuða Utanmadan kul olmuþ kulluða Atýyor bol keseden paralarý Sarmaz olmuþ derin yaralarý.
Ýnsan bilirdik insanca insan Gök mavisini yaptýk bize lisan Özgürlük için haykýrdýk özle Koltuk sevdasý biter kapanýr gözle.
Dünya kalýcý deðildir ebediyen Hesap verecektir haramý yiyen Doðru duvarlar yýkýlmaz bilesin Bedeli ödemek pahasýna bana çilesin.
Benliðim temiz bir yürekte yaþýyor Ýçimdeki güzellik, yüreksizleri kaþýr Adam olan insan,insan olan adamý taþýr Koltuk sevdasýna kapýlýrsan,gerçek seni kaþýr...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Temiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.