KÜÇÜCÜK
Tebessüm eder misin olmadýk anda…
Sever misin hiç tanýmadýðýn o tatlý ve minik kediciði…
Alýr mýsýn sen de eline bir balon ve koþarak eþlik eder misin sokak çocuklarýna…
Yaþlý teyzeyle bir bankta otururken, dinler misin ebedi uzaklara göç etmiþ ama hala âþýk olduðu adamýn hikâyesini…
Balýkçýlarla avazýnýn çýktýðý kadar ‘rast gele’ diyerek, inim inim inletebilir misin ortalýðý…
Yokuþ aþaðý kayan çocuklarý görüp, sen de eski evden eski bir tahta parçasý alýp, kayak yapar ve kayar mýsýn onlarla yokuþ aþaðý…
Minik kýzlar ip atlýyor, aniden aralarýna karýþýp zýplar mýsýn zýplayabildiðin en yükseðe…
…
Küçük hepsi küçük mutluk…
…
Þimdi hepsini birleþtirip kocaman mutluluk haline getirir misin bu küçük mutluluklarý…
Sen sev yeter ki her þeyi,
Ýyi niyetinden asla verme ödün.
Hangi engel çýkarsa, aldýrma dostum. Yürü yolun sonuna kadar.
Yanýndakilerle yetinmesini bilemezsen eðer,
Mücadele etmek isteðin þeylerin mücadelesi çabuk býktýrýr dostum.
Her yeni gün, ufacýk bir çocuk gibi yeniden gülümse bilmede neye güldüðünü,
Elinde ne varsa, tebessüm et elinde olduðu için ve buna þükret…
Ayný küçücük kýz çocuðu misali,
Elindeki küçücük çiçeklerle bile tebessüm edebil etrafýna…
Hayat, küçük mutluluklarýn doldurulduðu bir çekmecedir,
Önemli olan bu çekmeceyi kendinle birlikte büyütebilmektir dostum…
Haydi þimdi, küçücük gülümse
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.