Ah be Nalân! Tutmasaydýn elimi akþam akþam Ýçirivermeseydin aþkýn þarabýný Ya elimi tutuþun yok mu? Yarýn býrakacak gibi Zaten yüküm aðýr Bedenim yorgun Ruhumsa üzgün Aþk taþýyorum her zerremde Kaçýracaktým aklýmý Sen sevgiyle bakmasaydýn Ellerim üþüdü buz mu buz Kalbimse yangýn yeri Aynen sen ve ben Kim seviyor kim sevmiyor Bir bilmece gibi Soru þu: “Aþkýn taraflarý kim” Haykýrmak geldi içimden ben, ben; “Diyemedim..!” Aþkýn tarafý olmak mý? Yoksa aþkýn kaçaný mý olmalýydým? Saatler saniye gibi akarken Cevapsýzdým.
Sus artýk Nalân! Aþkýmýz hep böyle kalsýn Cevabý hiç bilinmeyen Bir bilmece olsun aramýzda Aydýnlýk kalsýn hep umutlarýmýz Karanlýk yüzü görmesin bu düþ bile olsa Uyandýracaksan rüyamdan Ýstemem tutma buz kessin ellerim Saçlarýný okþamayacaksa Kalbin kalbime akmayacaksa Gözlerin gözlerime deðmesin sakýn
Ruhum, Bedenim Nalâným! Yosun baðlamýþ kalbime Güneþ olup doðdun ya Uçmaktayým bu gece
Vakit geldi Ver elini bu son gemi Yolumuz mutluluk adasý Sen sýðýnacaðým son liman Sen aþkýma son yoldaþ
Ünal TÜRKOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
cicikagan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.