Zaman su gibi akarken önümüzde,
Kendimizi býrakmýþýz sanki,
Zaman denen nehire .
Bu nehir akar gider,
Bizim gibi meçhule.
Sonra býrakýr bizi ,
Kucaðýna ölümün.
Nehir sanki hayatýmýz,
Bitmez sanýlan,
Bir yerde, bir gün o da biter.
Bizim hayat suyumuz gibi…
TURAN YALÇIN
Pazar , 04. Ekim.1985
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.