HAYALIN VE BEN

Hayalinde daldiktan sonra derin uykuya, gözlerimden akan kanlari avucuma dökmek için
yaslanacagim bir omuz bile kalmaz artik...

Aksamlari sevemedim bir türlü,
Uykuyla bulusturan saatlere durak ooldugundan belki,
O narin bedenin de teslim olunca uykuya,
Artik hayalinle dertlesirdim,
Çünkü o, önce seni uyutur sonra uyurdu,
Bir gölgem kalirdi,
Yalnizliga olan korkumu yendigim gölgem,
Varolusumu belki sirf bu yüzden sevdigim gölgem.
Ama safak vururdu son darbesini,
Gölgemi de alarak yamacimdan,
Gözlerimdeki kan yerini safagin alacasina birakir,
Kalbim intikam alir gibi çarpardi sabahlari,
Tam birakirken benligimi,
Yorgunlugun acimasiz, çivili yatagina,
Bir günes gibi dogardi güne uyanisin...
enesbey
Sosyal Medyada Paylaşın: