KİMSE BANA CANAN OLMAZ CAN OLMAZ
Kimse bana canan olmaz, can olmaz,
Canýmý cânân�a verdim vereli,
Muhabbet baðýnýn gülleri solmaz,
Gönül bahçesine girdim gireli.
Bir ilim okudum harfsiz rakamsýz,
Rütbem erlik oldu namsýz niþansýz,
Dilim lâle döndü sessiz kelamsýz,
Postumu dostuma serdim sereli.
Kayalarý kýrdým daðlarý yardým,
Soyundum ben beni ihram�la sardým,
Beytinden Arafat daðýna vardým,
Gülünden kokuyu derdim dereli.
Gönül ikliminde mânâ özünden,
Bütün Âlemlerin geçtim sözünden,
Ýkilik sevdimse,birlik yüzünden,
Kesrette Vahdeti gördüm göreli.
Zikri Hakikatten yediðim sille,
Kesti alâkamý unut la bil le,
Gönlüm LÂ�dan geçti ÝLLÂ�DA ille,
Tevhit�in sýrrýna erdim ereli.
Kendini kendime yaptý Hâcle-gâh,
Her ne yana dönsem ora Kýble-gâh,
Baþýmý koyduðum her yer secde-gâh,
Yüzümü yüzüne sürdüm süreli.
Þeriat baþ tâcým târikat ahtým,
Hakikatim Hak�týr Mârifet tahtým,
Günahtan sevaptan kurtuldu bahtým,
Amel defterini dürdüm düreli.
03.ö3.2001.....MUSTAFA YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.