dizime uzanan bu kimsesizlik
en kuytu yanýma dokunuyor
ve o ninni
haliç’in her yanýna devrilen
anason gibi yakýyor
tenine bile dokunamadan
yabancýn þehri terk ediyor
parlayan soðuk cüzdanýmda
kimliðimi görsen tanýyamazsýn
aðzý açýk unutulmuþ þarap þiþesi gibi
mantarý kuru
kaskatý bacaklarým seðiriyor
o bilir
yeþil paltonun sol cebinde ciðaram
çoktan gazý bitmiþtir çakmaðýn
ya da donmuþtur parmak izi deðmeyeli
o giderken
gardrobu mum yakmýþtýr
bütün gümüþler erimiþtir
bense ona
þubat vapurlarý kaldýrýyorum
eylüle gebe.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.