a7
BUĞUSUZ
Hüzünlü bir sürgünün kýskacýndayýz
Yaðmurdan gemiler geçiyor içimizden
Aþýyoruz dev dalgalarý güçlükle derken
Artýyor adým adým buðu kirpiklerde
Uzak ve buzdan
Karanlýk tepelerden
Buðulu camlarla bakýyoruz
Buðulu camlardan yansýyor gözyaþý:
Artýyor buðu adým adým döküldükçe
Yýkýp geçen sahipsiz sözlerden baþlar
Yolumuz uzun ýslak ve tenha
Dokunmuyor hiçbir bakýþ ötekine
Oluk oluk kan oluk oluk küfür ve ok
Öteki yok
Görünmeyen yüzü karanlýðýn
Güneþin gözyaþýyla parýldýyor
Yýldýzlar orda
* * *
Asi bir rüzgâr,
Ki üflese derim üflese, soluðu diriliþ
Bir þenlik ki salýncaklar renkler oyunlar
Bir yaþamak ki doruklardan baþlar:
Kirpikler birer küçük yelkenli
Yanaþýyor uzaklara yakýndaki
Azalýyor yavaþ yavaþ buðu
Topluyor aðlarýný geç de olsa
Birdenbire, uçurtmasýný salýyor
Küçük bir kýz çocuðu
Ardý sýra altýn gülüþünü ve
Gözlerini alev alev
Ve "yaþamak" bir düþle arýnýyor: Buðusuz
Bir düþ ki;
Tek bir kalp yeter kurmaya, buðusuz bir hayat
Tek bir kalp yeter kurmaya
Tek bir kalp yeter
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.