aðlamadan önce sildim gözyaþlarýmý içimde siz bilmediniz bu yüzdedir hep gülen yüzümü gördüðünüz gözlerimde parýldýyan ýþýk þaþkýn kararsýz o gülümseme ..................................... ki ’mutluluk’ sanýrdýnýz
üzüntülerim, hep kuru temizleme...
aðacýn gölgesine konuktur çoðu zaman o tavþan ürkeði evlatlýk yetim o dalkavuðu kendinin ki baþarýsýz -o benim.. kuru dal .................................... siz ’aðacýn kendisi’ diye tanýrdýnýz
korkularým, saklanýr hep heybetime
önce umutlarým sonra da aldanýþlar yarým ve tek yaþamayý öðretti aþklar bugüne dek gövdesiz bir yarým dinlediniz suskun haykýrýþýný..................ki siz ’þiir’ bilirdiniz
sessizliðim,hep teselli yüreðime
Bütün þiirlerim kendime tamamladýðým yarým ................................................ ki ben ona ’aþk’ derim
siz anladýnýz.
Elif Þebnem Akal
Sosyal Medyada Paylaşın:
elifsebnem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.