İMANLI KUL

Karabasan yolladým, kervan kervan gönlümden.
Þeytani olan her þey, çýktý gitti içimden.
Ýlahidir sevgiler, besleniyor cennetden.
Bu ilahi duygular, dolar taþar içimden.

Lahza lahza ýþýklar, hüzme hüzme semadan.
Bir ilahi nur seli, gelir bize yukardan.
Getirenler melekler, saçýyorlar durmadan.
Bu ilahi olgular, sudur akar gönlümden.

Budur iman ýþýðý, aydýnlatýr ruhunu.
Durmadan ýþýyacak, çoðaltacak nurunu.
Þeytana kul olanýn, ne çok olur sorunu.
Bu ilahi kaygýlar, çiçek açar bendimden.

Mevlana da var idi, yunusta buldu nuru.
Ýþte ondan yazdýlar, þiiri arý duru.
Veli de nasiplendi, sahip ol koru onu.
Bu ilahi olgular, yer bulurlar yeniden.

Gül de var bülbül de var, ondan çeker demden dem.
Leyla’yý ve Mecnunu, kötüye ettiler yem.
Nursuz olan insanda, çoktur riba ile zem.
Bu þeytani duygular, bizden kaçar derdinden.

Yaratan akýl vermiþ, tapma paraya pula.
Gururlanma ey gafil, kul düþer duçar kula.
Millet hakkýný yiyen, bir gün gelecek yola.
Bu Hakk’ýn fermanýdýr, kaçamazlar zulümden.

Deðmez insaný kýrmak, kýsacýk þu ömürde.
Ýnançsýz günahkarlar, çoktur elbet devirde.
Allah nuru olmazsa, þeytan olur içinde.
Bu þeytani insanlar, anlamazlar sevgiden.

Düne bak bugüne bak, çabuk deðiþir zaman.
Ölüm gelir kapýna, deðiþecektir mekan.
Ýman kurtaramazsan, o zaman halin yaman.
Bu þeytana tapanlar, korkacaklar ölümden.

Uzatma Türkmendaðlý, anlayan anlamýþtýr.
Rabbini bilen kullar, doðuþtan nurlanmýþtýr.
Kuran’la Peygamber var, Allah’a inanmýþtýr.
Þeytanýn ordularý, kaçar imanlý kuldan.

Sosyal Medyada Paylaşın: