Düþümde;
Bir ayaðý kýrýk tahta masanýn
Arkasýndaki sarý duvarda
Ýlk kez bu kadar yakýndýk
Uzun yýllardan sonra...
Sanki;
Bir kýrmýzý kare içinde
Ýki noktaydýk!
Yýllanmýþ þarap burukluðunda
Bir tat vardý göz kapaklarýmda
Dudaklarým viþne çürüðü
Sözlere amâde suskunluðunda...
Ýki nokta;
Sen hep o durakta
Bense hiç büyümeyen
Yaramaz çocuk edâsýnda
Ben önden
Sen arkamdan çýktýk yola...
Elbette
Farklý duraklara
Belli ki sen;
Su, toprak
Ben ise;
Hava!..
Ýþte böyle!..
Düþten arta kalan ne varsa...
ayþe yayman
***bir düþ bazen yaþamýþta olabilir, kimbilebilir..?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.