Kasýrga olup gemileri batýran rüzgar. Ýnsanlara felaketleri getiren rüzgar. Senmisin esen, kendi kendine. Yoksa isyanmý ediyorsun, Seni var eden rabbine.
Bilirim sen isyan etmezsin, Var olduðun günden beri, Rabbime secdedesin.
Týpký güneþ gibi, ay gibi. Bulut gibi, yaðmur gibi. Arý gibi, sinek gibi. Timsah gibi, inek gibi.
Ýsyan eden þeytanýn bile isyaný, Yaratýlýþ farklýlýðýna idi, Yarataný sorguladý, kendi nefsini sorgulayacaðý yerde.
Ýnsan oðlu, þeytandan dahada azgýnlaþtý Rabbimizin delillerini gördüde, yinede, Rabbimiz, olan Allahý inkar etti.
Ey ateist. Hadi hýzlý hýzlý esen rüzgarý durdur gücün yeterse. Yerin derinliklerine in, Durdur depremleri, durdura bilirsen. Gök yüzüne çýk, Baþka güneþlere çýk, galeksilere hükmet,
Hele görelim, ilmini bilmini, sen þu sivri sineðe, bir kalp nakli gerçekleþtir.
ilmin bilmin dili tutulur, Rabbimin muhteþem ayetlerinde. Ýlmin, ve bilmin kendisi bile. Allaha secde halinde.
Selam ve dua ile.
Furkan Evren Nezir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Furkan Evren Nezir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.