“ ö.ç.m “ den Yanmak
ö.ç.m
“ ö.ç.m “ den Yanmak
Adamýn biri âþýk olmuþ Muhammed’e
Görmek istemiþ bir kez onu düþte
Onu rüyâda görmek için
Yanýyormuþ için için
Bir mürþide ulaþmýþ
Ona akýl danýþmýþ
Demiþ, ben âþýðým Muhammed’e
Görmek isterim bir kez onu düþte
Mürþit demiþ, buyur gel, katýl aramýza
Sen de dâhil ol saflarýmýza
Namazýný kýl, ne verilirse ye
Ama yeltenme bir þey istemeye.
Adam; hay hay, þeyhim, demiþ
Gitmiþ abdest tâzelemiþ
Vermiþler buna üç öðün tuzlu balýk
Su beklemiþ adamcaðýz, bakýnmýþ alýk alýk
Ama ne su veren olmuþ,
Ne de adam cesâret bulmuþ.
Mürþit, demiþ, evladým yat bakalým yataða
Muhammed’i görerek kalkacaksýn sabaha
Akþam yatmýþ yataða, içerisi yanýk yanýk
Þýrýl þýrýl rüyâlar görmüþ, deðillermiþ bulanýk
Sabah olmuþ, mürþit sormuþ:
Oðlum, ne gördün sen rüyâda
Hele bir anlat, çâre bulalým sana da
_Pýnarlar, çeþmeler vardý, sanki gerçek sandým
Dayadým aðzýmý, doya doya içtim, kandým
Mürþit demiþ, evladým iþte böyle
Sen suya yanmýþtýn, su gördün
Muhammed’e yansaydýn, elbet onu görürdün.
Adnan Ünal “ ö.ç.m “
Not: Bu manzum bir hikâyedir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.