ELİF ELİF DİYE

Daða taþa uçan kuþa,
Sorsam elif elif diye.
Irmak gibi coþa coþa,
Varsam elif diye diye.

Yine bir hal oldu bana,
Gönlüm meftun oldu sana,
Þu kalbimi senden yana,
Kursam elif elif diye.

Senden gelen vefalarý,
Derdi gamý cefalarý,
Þifa diye belalarý,
Sarsam elif elif diye.

Aþkýma aþk uma uma,
Bakar mýyým ona buna,
Her nefeste huzuruna,
Varsam elif elif diye.

Zamanlarý tüm çaðlarý,
Hem bahçeler hem baðlarý,
Ferhat olup tüm daðlarý,
Yarsam elif elif diye.

Kerem gibi çeksem çile,
Mecnun olup düþsem dile,
Yüreðimi aþkýn ile,
Bursam elif elif diye.

Demir asa demir çarýk,
Elim nasýr ayak yarýk,
Üstüm baþým alýk alýk,
Yorsam elif elif diye.

Her saniye her anýnda,
Hazýr olsam divanýnda,
Kulluðumla hep yanýnda,
Dursam elif elif diye.

Son menzilde kýlsam karar,
Gönül baþka neyi arar?
Yaralýya prangalar,
Vursam elif elif diye.

Eylül 2008…..Mustafa YARALI

Sosyal Medyada Paylaşın:

Mustafa Yaralı Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Cömertlik YILLAR NE ÇABUK GEÇTİ Kardeşim Komşuluk ve cemiyet ÖNCE EDEP İYYA……. ÇEVREMDEKİ SURLAR Kıskançlık ALLAH’IM Trafik canavarı kim?