SÜRGÜN

Bana sevdalardan söz etme gönül
Koþamam peþinden yorgunum artýk
Açýlmaz baðýmda nergiz lale gül
Gelmeyen bahara kýrgýným artýk

Dost dedikçe hep itildim kakýldým
Yolunacak bir kaz diye bakýldým
Servet bitti burun üstü çakýldým
Çiðneyip geçene dargýným artýk

Þu yalan dünyada yüzüm kalmadý
Anlattým derdimi kimse bilmedi
Hakký’yým beklerim vadem gelmedi
Kendi bedenimde sürgünüm artýk




Sosyal Medyada Paylaşın: