GECEYE SÜRGÜN YILDIZ

Yaþantýma denk, hüznüme tanýk
Yalnýzlýðýma akraba
Sefil gülüþüm uyanýr uykusunda
Ütopik bir yýldýz düþer geceye
Ay daðlarýn arkasýnda kalmýþ göçebedir
Kentin varoþ karanlýðý
Gölgesindeki zakkumlarý saklar
Ýlk defa deðildir bu
Dudaðýma dokunan rüzgarýn sesi
Ve þimdi bahar tutuklu bir gemidir
Kendi limanýnda esir
Kendi denizinde mülteci

Göklerin yaðmuru beklerken aðlamasý
Nedir ki bendeki efkârýn yanýnda
Ve sancýlý bir eylülün doðumuna
Mevsimler henüz hazýr deðil
Bana býrak saçlarýnda tutuþan gülleri
Ben saklarým avucumdaki maðaralarda
Kýlcal damarlarýmda dolaþýrken hayalin
Ben kalbimdeki düþlerin sönüþüne hazýr
Ýnzivaya çekilen bir derviþ misali
Ýçimi acýtan yokluðunla baþ baþa
Bir pencere önünde ufuklara bakmaktan yorgun
Yürümeye aç beklemeye tok
Biçare bekler yinede ufukta takýlý gözler
Yayýndan ayrý kalmýþ paslý ok
Akýncýsýný bekler duvarda asýlý atiyi özler

Oysa yýllarýn üþüyen yangýnlarýnda
Zamanýn acýmasýzlýðýna yenik yüreðim
Seni içimde, adýmlarýmý kumsalda ararken
Hayat bir bardak su içene kadar bitmiþ
Ve ben seni daha beklerken

Sevda,
beni býrakmayan Leyla kokulu düþ
Aþk,
Geceye sürgün bir yýldýz
Bana en yakýn bana en uzak

Sevgi, hep baktýðým, hep gördüðüm
Ama koklayamadýðým gül

Ve sen, hem ölen hem hiç ölmeyen
Þimdi gitmeliyim
Ýyi bak elinde yanan resme
Bir aþkýn külleridir benden sana kalan

25 01 2009

Hüseyin Özbay
Sosyal Medyada Paylaşın: