SEVGİLİ...
SEVGÝLÝ...
Kalbimin mavi mermer sarayýna gelerek
Yýkýlan abideye bakar mýsýn sevgili
Herþeyi unutarak benliðine alarak
Yüzünü döndürerek, bakar mýsýn sevgili.
Can suyumdan doldurdum sana getirsin diye
Verdim sâf meleklere gâmý atasýn diye
Yol aldým geliyorum aþký tutasýn diye
Yürekteki sevgiyi yýkar mýsýn sevgili.
Gâmý çekme! sevgili o güzel yüreðine
Kim düþer sevdiðine iþ gider gereðine
Ben yüklerim gamlarý sýrtýma yüreðime
Köþeden bucaklardan, kaçar mýsýn sevgili.
Bakar mýsýn! ýrmaðýn delice akmasýna
Þeker olur dudaðýn tadýna bakmasýna
Yýkýp hilâl kaþýnýn korlarla yakmasýna
Beni yerlere vurup, yýkar mýsýn sevgili.
Yokluðun bir çýð gibi içime hep çöküyor
Aþkýn narlý ateþi yüreðimi söküyor
Bulutlardan bir demet yüreðime akýyor
Sönmüþ olan ateþi, yakar mýsýn sevgili.
O yârin bahçesinde güller yeniden açmýþ
Elvan olmuþ yüreði kollarý bana açmýþ
Güllerimi dererken dallarýmý hep saçmýþ
Küle dönmüþ yüreði, tutar mýsýn sevgili.
Vurun beni! yerlerde aþkýndan sürüneyim
Sevgin yoksa zindanda kapkara çürüyeyim
Gel! sevgili gel bana sen yoksan sürüleyim
Bu saf sevgiden, aþktan býkar mýsýn sevgili...
Nurdane Diken..
25.01.06-16.30-Ýst..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.