Seni İstanbul gibi sevdim/Ama Fatih ben değilim.

Gözlerin içimi yakan mahþer

Geçmiþten bugüne taþýdýðým esrarengiz bir ateþsin bende
Söndüremediðim,baðýþlanmayý ümit ettiðim günahým
Nefes alamayacaðým yýllar uðruna seviyorum seni
Bütün nesnelere sen dolmuþcasýna seviyorum
Tüm günlerim farksýz olsa da yýllarda
Aþk hep ayný yerinde…

Savrulsa hayallerim hüzne deðer
Sonra iþgal eder bütün yaralarýmý
Meþalesi sönmeyecek kalp yangýný býraktýn
Hiç söndüremeyeceðim müebbet bir ateþ býraktýn

Denizin sahilden çekilirken býraktýðý izden farkýn yok
Þimdi ise Dudaklarýnýn izi kaldý bende
…

üstüme düþürdüðün gölgeni çýkar bedenimden

Güvenme!...
Günahkâr güzelliðine,akan rimele
Her saat baþýnda tazelemen gereken rujuna
Kanma!..
Kulaðýna gelen aþk düblajlý seslere
Üstüne beyazlar düþünce anlarsýn gerçeði

Katran gecelerde
Ateþli bir cevher sarmýþ bedenimi
Güneþsiz sahile benzedim
Yýldýzlar semadan kaldýrsýnlar kepenklerini
Çekilsin gündüzden geceler…
Þimdi sen yoksun ya
Kalbimin zindaný meþhur oldu
Evren þahit vurgunlarýna
Gel artýk,siyah dumanlardan çýksýn suskunluðum

Kalsam ateþli beton yýðýnlarýnýn altýnda
Sen defalarca vur diye
Kalbimin yarýsý dünyada kalacak.

Sanma ki ölüler topraðýn altýndadýr
Yanmýþ yürekler gökkuþaðýnýn rayýnda gezinirler
Sevdanýn her renginden tatmak için

Kutuplarda yanan yanardað besledim sana
Gönlümü hüzün meþalesini ateþledim
Sanma sönmez!...
Bende bilirim sensiz koridorlarda ,tik tak sesleriyle
Seni unutmayý

Seni Ýstanbul gibi sevdim
Ama Fatih ben deðilim.

Saat/ 02:10

Sosyal Medyada Paylaşın: