HASTAYIM ...

...................Ben ANADOLUYUM... Sana sesleniyorum yiðidim!..

yýllarý öðütüyor zaman
ömürler kýsalýyor yavaþ yavaþ
mevsimler güze dönüyor
üþüyor yüreðim
sancýlý düþlerim sekaret
onursuz bir dünyanýn ortasýnda
yaþamak ya da yaþamamak
tükenen nefesler
çýnlayan kubbede kalmadý hoþ sedalar
derin kazýlsa yetim mezarlar...


uzaklarý yakýn edemedim
yorgunluðum azdý
dönüpte baktýðýmda ardýma
bir gölgem gelir arkamdan
emek verdiðim
gecelerimi aydýnlattýðým dünlerim
davam, vataným, bayraðým
tek yumruk olduðumuz ocaklar
þimdi kimlerin esaretinde inlersin
itlere KURTLUÐUNU teslim edersin
sancaðýn boynu bükük
hilalin gölgesinde aðlaþýrýz avratlar gibi!..


’kalk ey yiðidim’ sesleri yok
Çankaya’nýn yokuþlu yollarý geçilmez
’bir ölür, bin diriliriz’ diyenler
kol kola, omuz omuza yürüyenler
hani ihanetin hesabý sorulacaktý
gök girsin, kýzýl çýksýn andý içilmiþti
söyleyin hangi yerlerdesiniz
ben can çekiþirim sessiz
memleketim kan deryasý hergün!..


haydutlar üniformalý
direniþçilerin mahpus damlarýnda
iþgal dört yaným ve vataným
suskunsam, susuyorsak eðer
sanmayýn ki asaletimden, heybetimden
tükenmiþliðim ortalýkta kepaze
hastayým... ölüm çalacak kapýmý
namertler bitirilmedikçe
yurdum aþkýna helal etmiyorum hakkýmý
ve elimde silahým
yürüyorum hedefteki karanlýklara
YAVUZ yüreðimle...


Zafer Direniþ
...

Sosyal Medyada Paylaşın: