ne bir hülyadýr bu, ölümün bahçesinde ne de resimdir bu, hain pençelerinde bir bakýþtýr en uzaktan en yakýna, bir haykýrýþ... geleceðin en ümitsiz yarýnýna.
azrail beþiðinde geçer dakikakalar saçlarýný gözlerimden süpürür rüzgar kurtuluþ yok bu kaçýþtan; biliyorum bir serzeniþ... en ümitsiz yarýnýn geleceðine.
Sosyal Medyada Paylaşın:
pretorian Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.