Baba ... Beni Aramışsın ...

biraz esmeye çýkmýþtým biraz ezmeye kendimi
ki yeterince parçalayamamýþtým ya olan biteni

ki yeterince güz göz olmamýþtým ya aþk bedeli

hiç yazmamalýydým biliyorum puslu camlarýna
adýný üstüne yapraklarýný toplamamalý mýydým


bunu dengeme anlatamadým dengime de renk
öyle denk ah yok baþaramadým hep kapý çaldý

geliyorum yalan gitmiyorum baba fotoðraflarý
da sulamýyorum artýk büyümeyelim daha diye
bari bir tek orada

yani bir bu odada
susuyor konuþmuyorum yalan çýðlýðým isyan
haykýrýþým isyan

hâlâ sancýlarým kalp çarpýntýn mý þarkýlarýnda


baba … beni aramýþsýn …


ben karar verdim bir daha ölmeyeceðim ama
yaralanmalar toplamý ile kaç adam edeceðim
burada

anýmsar mýsýn uzak bir þehirde daha az ayýbý
olurdu kayýplarýmýn da kahkahalar atardýk ah
anlamsýz ve acýnacak yalnýzlýðýmýza

ah be ne mutluyduk baba ya da ah ne umutlu
be delirdiðimizle þimdi en olmaz anýný hani o
en solmaz yanýný özlüyorum çiçeklerin

hep gelivermesini yazlarýn sonra terlemelerin
böyle en haz duygular hâlini almasýný bir ayýn
doðmasýný

bir günün batmasýný
çok þeyi mi özlüyorum yoksa haklý mýsýn sen
haksýzlýklarýmda çok þeyi mi istiyorum yoksa
olmazlarýnda susma


þimdi bir sigara daha yaktým duvarlara þimdi
bir cam daha araladým boþluða þimdi bir aþk
daha karýþtým baba sulara son olsun bu


biliyorum kýzmýþ kýrýlmýþsýn darýlmýþsýn

ben hiç öyle dokunamadým sana susmuþum
ki anlamýþsýn neden bilmem vurup ...


baba … beni aramýþsýn …



kk
17 Eylül 2006 Ýstanbul




Sosyal Medyada Paylaşın: