uzak diyarlarýn atlas gözlü kýzý özü bir bir sözü ölüme götürür suyu çaðlarken gözlerinde yaþ dolu kirpiklerim sakladýðýn suskunluk zenginliðindir bilirim...
masal gibi ki eski kitaplar yazar aþk dudaðýný bükmüþ çocuktur ince teniyle...
seyrine daldýðým bu þehirin zehiri genzimi yakar tatlý tatlý dilimde uçuk tadýyla pamuk þekeri aklýmda son gözyaþý saðanaðýyla sen
ne kadar da çocuktuk deðil mi?
biliyorsun masumiyetini kaybetmiþ bir oyunun iki acemi oyuncusuyduk biz sarmaþýklar bile yýllarca seviþip sarýlýrken biz yýllar geçtikçe ayrýldýk...
Ýnanýrým ki
tüm AÞK’lar boþ bu þehirde
sokaklarýn resmi gri
siyah ve beyaz daha ne kadar kirletilebilirdi ki...
Gökay Birkan SUCAKLI
Sosyal Medyada Paylaşın:
Alen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.