Dün gece
Bir sigara yaktým
Dumanýnda canlandý hayatým
Sanki film seyreder gibi
Gözümün önünden
Trenler katar katar geçti
Ýlk vagonda çocukluðum
Bilinç altýmda kalanlar
Yanlýzlýk ve korkular
O günden itibaren yalnýzým
Kara tren düdüðünü her öttürdüðünde
Acýlarý gömerim içime
Ýlk vagon hýzlýca geçti önümden
Küçük bir çocuk
Boynu bükük el salladý içinden
Ýkinci vagonda geçliðimi gördüm
Pencerenin önüne oturmuþ
Elini gözüne siper etmiþ
Kaybolan yýllarýný arar gibi
Hýzla altýndan kayan raylara baktý
Bilmeden bindiðim bu tren
Meçhule doðru gider
Ara sýra peronlarda durur
Fiðüranlar iner biner
O garipleri gördükce acýlarým diner
Baþrolde bendeniz
Hayalet yolcuyu oynuyorum
Seyrettiðim film benim mazim
Senelerimi çalan hýrsýzlar
Sizden þikayetciðim
Onlarý bana iade edin
Vagon yüklü umutlarým
Makas deðiþtirince gizli eller
Marþandiz tünellere
Bembeyaz girer simsiyah çýkar
Son durak acep neresi
Bu gizemli yolculuk nerde biter
Zaman zaman yanýma
Çilekeþler oturur
Havadan sudan sohbetimiz olur
Telaþla inerken peronda
Yanýmdaki koltukta
Yüzlerini unutur.
cengiz Damar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.