BEN VARIM (İNSANIN SERVÜVENİ)
varsagi
BEN VARIM (İNSANIN SERVÜVENİ)
Hak yarattý beni aciz bir kulum
Goncada ben varým, harda ben varým
Sabýrdýr, gayrettir, çiledir yolum,
Alevde ben varým korda ben varým
Beyazdýr, sarýdýr, siyahtýr rengim
Eþref-i mahlukum, bulunmaz dengim.
Yolum doðruluktur, eðriyle cengim
Sina’da ben varým Turda ben varým
Yad benden ayrýlmýþ dost ahbap benim
Hakk’ýn kelamýna muhatap benim
Karanlýðý yýrtan þu mehtap benim
Aþýðým O Nur’a Nur’da ben varým
Özüm sevgi pür þefkattir nazarým,
Kainat kitabýn okur yazarým,
Dostlar için kurulmuþtur pazarým,
Zararda ben varým, kârda ben varým
Bazen yedilirim bazen yederim.
Nefsim beni, ben nefsimi güderim
Ene’lhak diyerek Hakk’a giderim
Çekilir þu boynum darda ben varým.
Divane gezerim baharda güzde
Bin ümit sezerim bir tatlý sözde
Kim yanmýþ derlerse aþk denen közde,
Garip Hakký derler orda ben varým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.