Zifiri karanlýklar, çok sabaha gebedir Tut ey ýþýk elimden, gece dost yar olmasýn Düþtüðüm dehlizlerde,benlik nefs engebedir Tut ey ýþýk elimden, gece söküp almasýn
Çöl fýrtýnasý gece,canýma kast ediyor Binlerce yol ayrýlýp,hepsi baþka gidiyor Herkes baþka havada,baþka tellerden diyor Tut ey ýþýk elimden, gece çöküp kalmasýn
Yollarýn çatalýnda hevesten çok ses olur Zifiri karanlýkta huzmeler nefes olur Uçurumlu daðlarda genellikle,sis olur Tut ey ýþýk elimden,gece beni çalmasýn.
Düþe kalka gittiðim bu gizemli seferde Nice hayalet çýkýp,gerçeðe olur perde Her gün uðrar da yolum, nice kedere derde Tut ey ýþýk elimden, gece kalbe dalmasýn
Ýçimdeki çýðlýklar,ürpertir daðý taþý Sýrýlsýklam ediyor karanlýðýn göz yaþý Belalar zincirinde ben oldum bela baþý Tut ey ýþýk elimden, gece zehrin salmasýn
Bir çýkmaz labirent mi nefsin kara gecesi Devleþen gölgelerin,hani gerçek cücesi Hayatýn hilkat sýrrý, esrarlý bilmecesi Tut ey ýþýk elimden, gece ruha dolmasýn Sosyal Medyada Paylaşın:
Bayram Ali Bülbül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.