FELAKET ŞİMDİ ASIL

Günah anaforunda boðulmakta çoðumuz,
Çok deðiþti ölçüler bitti doðruluðumuz.

Yedi yaþtan yetmiþe ayyaþa döndü nesil,
Ýçki meþrubat oldu felaket þimdi asýl.

Erkek ve kýz baþbaþa park ve arabalarda,
En ahlaksýz sözcükler slogan duvarlarda.

Evlat ana babayla uyuþmuyor bir türlü,
Büyükler kara cahil, çocuklar çok kültürlü (!)

Öyle zannediyorlar böyleymiþ medeniyet,
Bir gün gelir öderler hem de çok büyük diyet.

Haram helal fark etmez birbirine karýþýr,
Emanet bekleyenler hýrsýzlýkta yarýþýr.

Modern müslümanýz ibadetsiz sevapsýz,
Nasýl müslümanlýksa bu soru hep cevapsýz.

Kalbimiz çok temizmiþ içimiz pýrýl pýrýl,
Kandil gecelerinde camiler gürül gürül.

Yetermiþ bize bunlar fazlasýysa softalýk,
Kimimiz yýllýk müslüman kimimizse haftalýk.

Deforme olmamýþken dinde reforme yaptýk,
Her yandan çekiþtirip yozlaþtýrmaya kalktýk.

Toplum dinin cahili ama alim görünür,
Bin yýllýk geleneðin karþýsýnda direnir.

Maskaraya benzedik gülünç olduk âleme,
Çok büyük paye verdik birkaç hain kaleme.

Övündük kendimizle iyi müslüman biziz,
Halimize bakmadan bir de cennet bekleriz.
Mehmet Çiftçi

Sosyal Medyada Paylaşın: