Yine bir kýþ yine hava soðuk, Üþütmekte bu yalnýzlýk Boynu bükük bekler durur sevgiliyi zemheride... Sevgili hüzünlerde adýný kazýmýþtý Dört duvarlara Nefes nefes kokularýný his ederdi Havadaki rüzgarda...
Adam yanardý,adam kanardý Adam aðlardý sensizliðe Güneþ çýkýp erimesin diye karlar, Kardelen göz yaþýnda saklanýrdý. Býr mevsim daha beklemek, Yalnýzlýkta yine üþümek Hasretine hasret katýp Ruhunun serzeniþine dayanamazdý...
Kardelende aðlýyordu bu ayrýlýða, Kardelende seviyordu, Seviþlerde saldýðý kokularda. Kardelende hazaný yasýyordu, Yoksun kaldýðý kavuþlarda Kardelen hüzünler de Çünkü kar; Çünkü kar eriyordu.... Akgün AKGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Akgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.