hesapsız aldanışlar...

topraklarým çatlýyor habersiz
sularým kuyularda son damla
yeþil alanlarým çöl arefesinde
ben hala zil-zurna sarhoþ, sokaklardayým
yata kalka hayatý içmekteyim
neyse bozulmuþ ruhumun sahipsizliði
anlayamadým...

bitmeyen gafletin zýpkýn vuruþlarýnda
çýrpýndýkca nefeslerim katran zehiri
kustukca günahlarý, ay ýþýðý batýþlarda
yýldýzlar ortalýkta toz duman
medetlerim, loþ ýþýklarýn kudretlerinde
belkide zaman kalmadý
yarýnlarýn nurlu sabahý gülüþlerine
hesapsýz aldanýþlar...

varsýn bahtýmýn baharlarý acizliðime yolcuyken
geçmiþin yanlýþlýklarýnda ezileyim öylece
imdatlar dilenme bana sen dualarýnda
nefsimin ihanetlerinde yalancý cennetlerdeyken
kör olmuþsa gözlerim, kalbe kara leke düþmüþse
býrak leþleþmiþ ruhumu
harabelerin viran kasýrgalarýnda savrulayým
güzel hale dönmelerim olmadan
bitmiþliklerin ardýndan yok olayým
dönmemecesine ateþler içinde kalayým
ezalar mükafatým olsun!


Sosyal Medyada Paylaşın: