KIRK BİR KERE MAŞALLAH
Bugün geçmiþe doðru gittim bir an
Seninle ilk karþýlaþtýðým gün geldi aklýma..
Hava o kadar sýcaktý ki,
Çapa yapýyorduk tütün tarlasýnda..
Alnýndan inen terler yanaklarýndan akýyordu..
Yen’inle siliyordun alýn terini..
Deniz mavisi gömlek çok yakýþýyordu sana
Simsiyah saçlarýn,karagözlerin ve gür býyýðýnla
Ayný Kadir inanýr a (gençlik haline)benziyordun..
Vurulmuþtum sana...
Bir o kadarda kendinden emindin ya..!
Ýþte dedim,iþte..
Benim aradýðým adam bu
Ýlk önce çok korkuyordum sevdiði var mý acaba diye?
Hemen iki dakikada öðrendim sevdiði olup olmadýðýný
Eeeeeeeee
Bende çirkin kýz deðildim yani...
Ayaðýmda büzmeli basma þalvar
Üstümde de puanlý gömleðim var
Örgülü saçlarým yemeni altýndan çýkar
Ellerimde kýpkýrmýzý kýnalar
Hatýrlayýnca o günleri aradým inan YAR
Yedi bizi bu þehir denen canavar..
Arada bir göz göze geliyorduk
Ne kadarda utanmýþtýk
Birbirimizin gözüne bakýnca deðil mi?
Ben seni takým elbisenin içinde deðil
Tozun topraðýn içinde vuruldum YAR..
Arada sýrada birbirimizi üzsekde
Evlilðin tuzu,biberi,þekeri dedik
Yirmi sekiz yýlý geride býraktýk..
Ogün bizi tarlada kavuþturan ALLAH
Bir daha hiç ayýrmaz ÝNÞALLAH
Tahtaya vur gözümün nuru
KIRK BÝR KERE MAÞALLAH..
SIDIKA EMEK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.