Güneþi bombaladýlar…
Dinle bak güneþin caný yandý
Son bir sabah için güneþ u/yandý!
…Bütün uzuvlarým özlem dolu…
Ah gözlerim
Çok mu özledin aydýnlýk sabahlarý?
Ah bedenim
Sevdiðin kucakta uyanmayý?
Ah dilim
Demli çayý?
Ah burnum
Tüten bacayý?
Ah kulaklarým
Ne kadar oldu, sevdiðin sesi duymayalý?
Ah dudaklarým…
Kývrýmýnda hüznün tebessümü!
Nedir bu, sevinç gibi emanet duran halin,
Kesik yanlarýný mý verdiler geri?
Olmadý mý kolun, bacaðýn
Eskisi gibi?
Senden aldýklarý kalpte mi kalmýþ aþk,
Sana da mý, ‘Zamanla alýþýrsýn.’ dediler?
Ýnanmasaydýn keþke onlara
Filistin de ölen bir çocuðun kalbini sana verdiler
Ondandýr kýrgýnsýn hayata,
Alacaklýsýn…
Ondandýr aðlamaklý,
Hep bir patlama öncesi bakýyor gözlerin...
Kulaklarýn hilekâr bir besteye meyilli
Ninni mi sandýn sen, kurþun seslerini?
Yanýk kan kokusu mu deðdi genzine
Elin solunda da, çýrpýnan þeyin üstünde
Annen nerede söylemediler mi?
Çare yüklü eller uzanmadý mý senin de ellerine?
Huyundandýr bilirim korkarsýn yaþamaktan,
Ayrýlýklardan.
Savaþlarý uyuyarak atlatmak istersin
Ölürsün!
Sevilmemek koyar sana da…
Üstelik
Senin için akan gözyaþlarýndan tedirginsin
Oysa aðlasan tükenmez derdin, kendin için.
Gidemedin…
Gidemezsin…
Üzülürler sanýrsýn,
Üzülürler mi dersin?
Sök Filistin’li yüreðini
Bu mu senin yaþamak dediðin?
Kriz@nt€m
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.