Hayat kapalý ve nemli Gökyüzü Bir karýþ üzerimde sanki Kirpiklerimle taþýyorum bulutlarý Yaþamak Maden göçüðünde kalmak gibi Yok denecek kadar çok umut Bazen bir anda bitiyor Bazen meydan okuyor dünyaya Üþeniyor gülmeye yüzüm Yaðmayan yaðmurlar gibi hüznüm Bezgin ve ürkek Koca bir çýnar filiziyim Kerbela’dan sonraki En büyük matemi yaþýyorum Sargý tutmuyor yaralarým Akrep zehrinden beter sýzým Yaslansam biraz içime Donmaktan korkuyorum Belkide bu yüzden Yanlýz kendimle konuþuyorum Bir bebek gibi Hep avutmak zorundayým gönlümü Yarabbim ne zor imiþ Siyahý karaya boyamak Yinede bahtiyarým Olmadý bir gün isyaným Seviyorum ya seni Biliyorum ya sevildiðimi Gerisi Çölde bir kum tanesi Ömrümün son günü olsa da vuslat Seninle yaþayacaðým bir güne sýðar Yaþamadýðým hayat
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şahsoylu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.